یاری راهب های تبتی به وسیله مراقبه برای سفر روس ها به فضا - مجله یک کامپیوتر

به گزارش فرادید، کارشناسان از دانشگاه مسکو مشغول آنالیز و مطالعه یک تکنیک باستانی برای قرار دادنِ بدن در شرایطِ نیمه اغما - وقفه موقتی علائم حیاتی هستند که هفته ها قبل از برگشتن بدن به شرایط عادی طول می کشد.

آن ها بعلاوه مشغول آنالیز فعالیت الکتریکی مغز راهب های تبتی در هنگام مراقبه های عمیق هستند. علاوه برآن، این تیم پژوهشی مشغول مطالعه پدیده ای با نام توکدِم یا مراقبه پس از مرگ است. این پدیده توصیفِ زمانی است که راهب ها به لحاظ پزشکی مرده محسوب می شوند، اما روز ها و حتی هفته ها بدونِ کوچکترین علائمی از تخریب و پوسیدگی، جسدشان درحالتی که راست نشسته اند، باقی می ماند.

پروفسور یوری بابِیِو، یکی از برنامه ریز های ارشد پروژه سفر فضایی در مسافت های طولانی، می گوید ممکن است شرایطِ خواب زمستانی برای رسیدن به مریخ و دورتر از آن ضروری باشد. او شرح می دهد: ما در پی هر طریقِ ممکنی هستیم که به ما در این راستا یاری کند. یکی از این ها استفاده از شرایط ها جایگزین هشیاری است که راهب های بودایی در آن از همه پیروز تر بوده اند.

این تحقیقات با موافقت دالایی لاما انجام می شود و بعد از وقفه ای که به علت همه گیری رخ است، قرار است دوباره از سر گرفته شود. بابیو می گوید: یکی از مجذوب کننده ترین کار ها برای ما شرایط های جایگزین هشیاری است. این شرایط ها بعد از ساعت ها مراقبه، ایزوله بودن و قرائت مانترا هایی با لحن یکنواخت فراوری می شود که باعث می شود فرد به تمرکز عمیق دست پیدا کند.

این شرایط از آنرو که می تواند سرعت متابولیسم افراد را تغییر دهد برای ما بسیار مهم و جالب بود. بابیو می گوید دالایی لاما تأیید نموده که چنین روشی وجود دارد. اما فقط تعداد کمی با این روش آشنا هستند.

یک فرد کاملاً سالم خودش را در شرایط نیمه اغما-وقفه موقتی علائم حیاتی قرار می دهد و بعد از یک ماه دوباره به شرایط طبیعی باز می شود. چنین روشی می تواند برای ما سودمند باشد. ما خیلی مشتاق هستیم که به محض انتها همه گیری فعالیت خودمان را دوباره آغاز کنیم.

یکی از مطالعات برای اولین بار نشان می دهد که مغز فرد مراقبه کننده به طور کامل می تواند در مقابل محرک های بیرونی خاموش باشد. برای مثال اگر یک محرک صدایی روی آنسفالوگرام جهش انفجاری ایجاد می نماید، در شرایطی که فرد در حال مراقبه است چیزی ثبت نمی شود.

تیم روسی باور دارد که ترکیبی از روش های باستانی راهب های تبتی و سایر تکنیک ها می تواند در سفر به مسافت های دوردست در فضا یاری کند.

یکی دیگر از راه های ممکن سرد کردنِ بدن با وارد کردن گاز زنون، سرمازدگی (هیپوترمی) و استفاده از دارو هایی برای رسیدن به حداکثر اثرِ هیپوبیوز برای چندین ماه و خروج از آن بدونِ عوارض جانبی است.

بابیو می گوید: ما از دالایی لاما درخواست کردیم که فرصت مطالعه روی فعالیت مغزی پیروز ترین راهب های تبتی را به ما بدهد و او درعوض به ما پیشنهاد داد که پدیده مراقبه پس ازمرگ را مطالعه کنیم. اکنون بیش از 100 راهبه تحتِ مطالعه و آنالیز هستند.

دکتر بابیو، 65 ساله، از موسسه مسائل زیست پزشکی که آزمایش مارس-500 را با هدف فرستادن انسان به مریخ راهنمایی می نماید، می گوید: بسیار از روش ها اکنون در حال مطالعه هستند تا بتوانیم رویای رسیدن به مریخ را با کمترین آسیب به بدن محقق کنیم.

یکی از روش هایی که ما و ناسا مشترک روی آن تحقیق می کنیم خواب زمستانی است. یکی از گزینه ها آن است که فضانوردان را در طی سفر به فضا وارد خواب زمستانی کنیم. سپس بدن به علت متوقف شدنِ متابولیسم از منابع خود کمتر استفاده می نماید و احتمالاً به همین علت مقاومت بیشتری در مقابل رادیو تشعشعات خواهد داشت.

این کار بعلاوه احتمال اصطکاک در فضاپیما به علت سفر های طولانی و فضای کم را کمتر می نماید. فضانوردان کمتر از هم خسته می شوند و درگیری های شخصی کمتر می شود.

روش های پزشکی برای طولانی کردنِ خواب افراد و جلوگیری از متابولیسم وجود دارد. اما آن ها در موارد بسیار ضروری استفاده می شوند که خطرپذیری چنین کاری می ارزد و البته فقط برای چند ساعت انجام می شوند. بعد از چنین کاری صدمات جبران ناپذیری به مغز وارد می شود.

بابیو می گوید تیم محققان روسی شامل کارشناسانی از موسسه مغز بختروا و موسسه تحقیقات پیشرفته مغز در مسکو از سال 2017 مشغول مطالعه راهب های روسی بوده اند.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله کامپیوتر: از کامپیوتر و IT کلی مقاله و ترفند جالب اینجا داریم